苹果树下的故事讲的就是母亲和孩子的故事，其实文中“树”就是母亲，母亲在年轻的时候总是竭尽全力的帮助自己的孩子，哪怕是拿自己的“身体”。我们通过这篇文章应该懂得母亲的爱，有时间多陪陪母亲。祝愿天下所有母亲健康幸福！

 

ต้นไม้กับเด็กน้อย

นานมาแล้ว มีต้นแอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง และก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนหนึ่งชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆ และเล่นรอบๆ ต้นไม้นี้ทุกๆ วัน เขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิ้ล และก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิ้ล เขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆ ต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว

วันหนึ่ง เด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้า

"มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม

"ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบๆ ต้นไม้อีกแล้ว ฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น" เด็กน้อยตอบ

"เสียใจที่ฉันไม่มีเงินจะให้ ....เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิ เพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น " ต้นไม้ตอบ

เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขาเก็บลูกแอปเปิ้ลไปหมด และจากไปอย่างมีความสุข หลังจากเขาเก็บแอปเปิลไปหมดแล้ว เขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย ต้นไม้ดูเศร้า......

วันหนึ่ง เด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก

"มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม

"ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้ว ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเอง เราต้องการบ้าน ช่วยฉันได้ไหม"

"เสียใจที่ฉันไม่มีบ้านจะให้ แต่... ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ ....เอาไปสร้างบ้าน" ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไป และจากไปอย่างมีความสุข อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า....

วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก "มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม

"เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิต และเริ่มแก่ขึ้น ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆ ให้เรือฉันได้ไหม"

"ใช้ลำต้นของฉันได้ เอาไปสร้างเรือ เพื่อเธอจะได้แล่นเรือไปและมีความสุข" ต้นไม้ตอบ

ดังนั้น เด็กน้อยตัดลำต้นของต้นไม้ไปสร้างเรือ เขาล่องเรือไป และไม่เคยกลับมาอีกเลย

หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา คราวนี้เขาดูแก่ลงไปมาก

"ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว ไม่มีผลแอปเปิ้ลให้ ....ฉันไม่มีลำต้นให้ปีนอีกแล้ว"

"ฉันไม่มีฟันจะกินแล้ว ฉันปีนไม่ไหว และฉันก็แก่แล้ว" เด็กน้อยตอบ

"ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย" ต้นไม้ตอล น้ำตาไหล

"ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว"

"รากของต้นไม้แก่ๆ จะเป็นที่พักพิงของหนูได้ ...... มาสิ นั่งลงข้างๆฉัน ...หลับให้สบาย....."

เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ ดีใจ ยิ้ม...และน้ำตาไหล........

苹果树下的孩子

很久以前有一棵苹果树。一个小男孩每天都喜欢来到树旁玩耍。他爬到树顶，吃苹果，在树荫里打盹……他爱这棵树，树也爱和他一起玩。随着时间的流逝，小男孩长大了。他不再到树旁玩耍了。

一天，男孩回到树旁，看起来很悲伤。“来和我玩吧！”树说。“我不再是小孩了，我不会再到树下玩耍了。”男孩答到，“我想要玩具，我需要钱来买。“很遗憾，我没有钱……但是你可以采摘我的所有苹果拿去卖。这样你就有钱了。”男孩很兴奋。他摘掉树上所有的苹果，然后高兴地离开了。自从那以后男孩没有回来。树很伤心。

一天，男孩回来了，树非常兴奋。“来和我玩吧。”树说。“我没有时间玩。我得为我的家庭工作。我们需要一个房子来遮风挡雨，你能帮我吗？”很遗憾，我没有房子。但是，你可以砍下我的树枝来建房。“因此，男孩砍下所有的树枝，高高兴兴地离开了。看到他高兴，树也很高兴。但是，自从那时起男孩没再出现，树有孤独，伤心起来。

在一个夏日，男孩回到树旁，树很高兴。“来和我玩吧！”树说“我很伤心，我开始老了。我想去航海放松自己。你能不能给我一条船？” “用我的树干去造一条船，你就能航海了，你会高兴的。”于是，男孩砍倒树干去造船。他航海去了，很长一段时间未露面。

许多年后男孩终于回来了。这回他看起来更老了。

“很遗憾，我的孩子，我再也没有任何东西可以给你了。没有苹果给你…也没有树干供你爬了…”树说。

“我没有牙齿啃，也没爬不了了，我老了。” 男孩答到。

“我再也没有什么样东西可以给你了……我唯一剩下的东西是快要死去的树墩。” 树含着眼泪说。

“现在，我不需要什么东西，只需要一个地方来休息。经过了这些年我太累了。”男孩答到。

“太好了！老树墩就是倚着休息的最好地方。过来，和我一起坐下，好好休息吧。”

男孩坐下了，树很高兴，含泪而笑……

 点击查看更多此系列文章>>