《听音频讲故事》系列是沪江泰语为初级泰语水平的同学们准备的练习听力和发音的文章，故事内容简单有趣，是你居家旅行坐车睡觉的必备学习好帮手。

ณ หมู่บ้านในเมืองหลวงแห่งหนึ่ง ในหมู่บ้านนี้ประกอบด้วยหลายครอบครัว หนึ่งในหลายครอบครัวนั้น ก็ประกอบด้วยครอบครัว STINGY เป็นครอบครัวที่มีฐานะดีที่สุด ที่เรียกว่าครอบครัว STINGY นั้นก็เพราะว่า ครอบครัวนี้เป็นครอบครัวที่ขี้เหนียวสุดๆ ไม่เคยที่จะใช้อะไรที่มันต้องสิ้นเปลืองเลยแม้แต่นิดเดียวและยังบวกกับการที่ไม่เคยให้อะไรใครเลย เหตุนี้เองจึงทำให้ครอบครัวนี้ ร่ำรวยมหาศาลที่สุด ครอบครัวนี้ประกอบด้วย

1. นางดาค (Dark) – เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ มีนิสัยดุร้าย ไม่ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ขี้เหนียวมากๆ
2. วอม (Worm) – วอมเป็นลูกของนางดาค นิสัยไม่ดี ชอบแกล้งคนอื่น จนไม่มีใครอยากคบกับวอมเลยซักคน
3. ป้าเดียร์ (Dear) - เดียร์เป็นคนรับใช้ที่เก่าแก่ของที่นี่ มีนิสัยโอบอ้อมอารี มีน้ำใจต่อคนและสัตว์

ในบ้านหลังนี้ไม่ได้มีแค่ นางดาค วอม และป้าเดียร์ แต่ยังมีครอบครัวของหนูทิม ทิมเป็นหนูที่มีนิสัยดี มีน้ำใจ ฉลาด ว่องไว ครอบครัวของทิมประกอบด้วย แม่ ทิม และทอม ทอมเป็นพี่ชายของทิม
วันหนึ่งนางเดียร์ได้ทำความสะอาดบ้านซึ่งเป็นงานที่ต้องทำเป็นประจำอยู่นั้น ก็ได้ไปเจอรังของหนูทิม จึงตกใจและเรียกออกมาถาม

ก๊อกๆๆ เสียงเคาะฝาผนังบ้าน ดังเข้าไปข้างใน
“แม่ๆๆ ได้ยินเสียงเคาะประตูมั้ย” ทอมถามแม่ด้วยความกังวลใจ
“เดี๋ยวทิมออกไปดูให้ครับแม่” ทิมพูดขึ้นมาทันใด
“ระวังตัวด้วยนะลูก...ทิม” แม่พูดกับทิมอย่างเป็นห่วง

ทันใดนั้นทิมก็ได้ออกไปดูอย่างระมัดระวังตัวมากที่สุด พอนางเดียร์เห็นก็ทักทายอย่างสุภาพว่า
“สวัสดีจ๊ะ หนู”
“สวัสดีครับ คุณป้าเดียร์” ทิมทักกลับไปด้วยความสุภาพ
“อ้าว! ...หนูรู้จักชื่อฉันด้วยเหรอจ๊ะ” เดียร์ถามกลับด้วยความสงสัย
“ผมเคยได้ยินคุณนายดาคกับวอม พูดคุยเกี่ยวกับคุณป้าอยู่บ่อยๆน่ะครับ”
“เหรอจ๊ะ...แล้วหนูชื่ออะไรจ๊ะเนี่ย มาแอบอยู่ในบ้านนี้ ต้องระวังตัวด้วยนะเพราะคุณดาคกับวอมน่ะ เขาไม่ค่อยชอบหนูน่ะ”
“ผมชื่อ ทิม ครับ ผมกับแม่และพี่ชายอีกหนึ่งตัว เรามาอยู่ที่นี่ได้ปีหนึ่งแล้วครับ ขอบคุณมากนะครับที่เป็นห่วงผมและครอบครัว พวกเราจะระวังตัวให้มากที่สุดครับ” ทิมกล่าวขอบคุณป้าเดียร์อย่างสุดซึ้ง

ทันใดนั้น ทิมและคุณป้าเดียร์ก็ได้ยินเสียง
“ป้าเดียร์ๆๆ อยู่ไหนนะ”
“เอ๊ะ! นั่นเสียงคุณดาคนี่ ทิมเข้าไปก่อนนะจ๊ะเดี๋ยวคุณดาคกับวอมมาเห็นเข้าจะเป็นเรื่อง”
“ครับ” ทิมพูดเสร็จก็รีบเข้าบ้านไป
“อ้าว! ป้าเดียร์ก้มทำอะไรอยู่ตรงนั้นน่ะ” เสียงคุณนายดาคถามด้วยความสงสัย
“ของมันตกนิดหน่อยน่ะ...ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ”
“แล้วมันแตกหรือเสียหายอะไรรึเปล่าเนี่ย ทำดีๆหน่อยของที่บ้านนี้ มันยิ่งแพงๆอยู่รู้มั้ย”
“ค่ะ...ค่ะ...” จากนั้นคุณนายดาคก็เดินออกไป

หลังจากนั้นเป็นต้นมาครอบครัวของหนูทิมก็ออกมาช่วยป้าเดียร์ทำงานในเวลาที่คุณนายดาคกับวอมไม่อยู่ที่บ้าน

หลายวันผ่านมาครอบครัวของหนูทิมไม่มีอาหารที่จะกิน แม่ก็ป่วยหนัก “เฮ้อ! ...จะเอายังไงกันดีล่ะทีนี้ ป่านนี้ป้าเดียร์คงจะหลับแล้ว” ทอมพูดกับทิมด้วยความกังวลใจ
“งั้นพรุ่งนี้เราค่อยไปปรึกษาป้าเดียร์กันนะ” ทิมพูดกับทอม

คืนนั้นด้วยความที่ทอมเป็นห่วงแม่มาก ทอมจึงย่องเข้าไปในครัวแล้วได้ปีนขึ้นไปขโมยเนยที่วางอยู่บนโต๊ะ

พอเช้ารุ่งขึ้น วอมวิ่งมาหาแม่ด้วยความตกใจ
“แม่ๆ เนยหนูหายไปไหนก็ไม่รู้”
“แล้วเอาไว้ตรงไหนล่ะ” ดาคถามลูกชายด้วยความสงสัย
“ก็เอาไว้บนโต๊ะนั่นแหละแม่”

จากนั้นทั้งสองก็วางแผนกันโดยเอาเนยมาวางไว้บนโต๊ะเหมือนเดิม
“งั้น...เอาอย่างนี้ คืนนี้เราก็เอาเนยมาวางไว้ตรงนี้เหมือนเดิม แล้วเราก็แอบดู คราวนี้แหละ เราจะได้รู้สักทีว่าใครเป็นคนขโมยเนยที่สุดแสนจะแพงของฉันไป” นางดาคกล่าวด้วยความแค้นเคืองใจ

คืนนั้นทอมก็ได้ย่องเข้าไปในครัวอีกครั้ง
“หูย...เนยก้อนใหญ่มากเลย คราวนี้คงจะพอสำหรับทิมกับแม่”

ทันใดนั้นคุณนายดาคและวอมซึ่งได้แอบดูอยู่นั้นก็วิ่งเข้ามาจับตัวทอม พร้อมกับพูดขึ้นว่า
“ไอ้หนูบ้า! จับได้คาหนังคาเขาเลยนะ อย่าอยู่เลยแก” แล้วทั้งคู่ก็นำตัวทอมไปทิ้งขยะ

พอรุ่งเช้าทิมไม่เห็นทอมจึงออกไปตามหา แต่ก็ไม่เจอ ทิมไม่กล้าบอกแม่เพราะกลัวว่าแม่จะไม่สบายใจ ขณะนั้นทิมได้เดินผ่านห้องนั่งเล่นซึ่งในนั้นมีวอมและคุณนายดาคอยู่ ทิมจึงแอบฟัง แล้วก็ได้ยินสองแม่ลูกนั้นพูดเกี่ยวกับสิ่งที่ทั้งคู่ได้ทำเมื่อคืน ทิมจึงไปปรึกษาป้าเดียร์
“เดี๋ยวป้าช่วยเองจ๊ะ” ป้าเดียร์ตอบแล้วเดินตรงไปยังถังขยะ แล้วได้นำตัวทอมออกมา จากนั้นทอมกล่าวขอบพระคุณป้าเดียร์
“คราวหลังมีอะไรก็บอกป้านะจ๊ะ ป้าจะได้ช่วยได้”
“ครับ” ทอมตอบอย่างปลื้มปิติ

จากนั้น มาแม่ของทิมก็หายจากอาการป่วยและครอบครัวของทิมก็อยู่กันอย่างมีความสุขใน บ้านของคุณนายดาคโดยมีป้าเดียร์คอยให้ความช่วยเหลือเป็นอย่างดี

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า:
" การอยู่ร่วมกันควรที่จะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน"
点击查看更多此系列文章>>