แม่โคม่าอยู่สามวันก่อนจะจากไปอย่างสงบ

น้าฎาเดินออกมาจากห้องเป็นคนแรกและกอดกะทิไว้ไม่จำเป็นต้องพุดอะไรก็ดูจะเสื่อความหมายได้ดี ไม่มีน้ำตาให้เห็น ดวงตาของน้าฎาแห้งผาก และน้าฎาเหมือนจะเปลี่ยนไปจากเดิมในชั่วข้ามคืน

แม่บริจาคร่างกายให้โรงพยาบาล พิธีสวดจึงมีเพียงสามวัน ตาเลือกวัดบนเขาที่มีศาลาโอ่โถงกว้างขวาง ลุงตองเป็นเจ้าพิธีและฝ่ายสถานที่ มีแขกทยอยมาทุกคืน ทั้งเพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมรุ่น รวมไปถึงลูกค้า ตาเกรงใจแขกที่มามาก เพราะต้องเดินทางมาไกล แต่ทุกคนก็ยินดีมาล่ำลาแม่เป็นครั้งสุดท้าย

บันไดขึ้นสู่ศาลาทอดยาว ลุงตองจัดเสาสีขาวมาตั้งไว้เป็นระยะ ประดับยอดเสาด้วยดอกไม้หลากสี พร้อมกับตามประทีปทุกขั้นบันได กลิ่นหอม สายลมเย็น และแสงเทียน กล่อมให้บรรยากาศห่างไกลจากความโศกเศร้าลุงตองบอกว่าแม่สั่งเสียไว้แบบนี้ขอให้เป็นเหมือนงานชุมนุมรำลึกความหลังร่วมกันเงียบๆ ในศาลาตกแต่งด้วยผ้าสีงาช้าง แชมดอกไม้สีสดใส กะทิชอบรูปในกรอบมากที่สุดแม่ดูเหมือนมีชีวิต และเฝ้าดูแชกที่มาอย่างเพลิดเพลิน แม่คงหลุดพ้นจากการจองจำในร่างอันมีข้อจำกัด และคงล่องลอยอย่างมีความสุขไปทุกคนแห่งที่ใจปรารถนา และกะทิมั่นใจว่า ที่หนึ่งที่แม่ต้องมา คือข้างกายของกะทินี่เอง

中文详解：

妈妈安静离开的前三天一直处于昏迷中。

帕舅舅是第一个从妈妈房间里走出来的，不需要做任何解释，当他抱住佳媞的时候一切都已经很明了了。没有眼泪，帕舅舅的眼眸干涩，仿佛自从那个晚上起，他就变了。

妈妈把自己的遗体捐给了医院，超度仪式也仅仅进行了三天。外公选择了一座山上的寺庙，有着华丽宏伟的亭子。伯伯负责仪式和场地方面的安排。每天晚上客人连续不断地造访，包括妈妈的同事、同辈人，甚至还有妈妈的顾客。外公对来访的客人很好，还有些许过意不去，因为他们都是从很远的地方赶来的，但他们都很愿意来和妈妈做最后的辞别。 

亭子前的那一段楼梯很长，伯伯把楼梯上的栏杆装饰成白色，再装扮上彩色的花朵，花香随着微风飘散，和每一级阶梯上的烛光向呼应着，让整个气氛从哀伤中脱离出来。伯伯说，是妈妈吩咐大家这么做的，尽量让一切看上去就像是一次纪念往事的安静聚会。亭子里装饰着象牙白的布，插着色彩艳丽的鲜花。但佳媞最喜欢的是相框里妈妈的遗像，妈妈看上去像是还活着，仿佛也在和大家一起招待着来访的客人，也许此刻她已经从囚禁着她的那个躯体中脱离出来，也许妈妈现在可以去任何一个想去的地方，妈妈应该是幸福的。而佳媞确信，有一个地方是妈妈一定会去的，那就是佳媞的身边。

 点击查看更多此系列文章>>