ประตูไม้สีเขียวมะกอกเปิดออกตามแรงผลักของกะทิเวลาผ่านไปนานแค่ไหนนะ นับตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่แม่มีแรงเปิดประตูเอง
พื้นปาร์เกต์สะอาดเอี่ยมรับกันดีกับผนังสีครีม โซฟานั่งสบายลายดอกไม้เล็กจ้อยสีเหลือง เขียว ขาว เพิ่มบรรยากาศอบอุ่น ทุกอย่างดูเนี้ยบ เหมาะเจาะ สะท้อนบุคลิกเจ้าของผู้จากไป
กะทิถือพวงกุญแจและไขเปิดประตูห้องทุกครั้ง ไม่ต่างจากการเปิดประตูสู่อดีตที่กะทิกระหายใคร่รู้ มีห้องนอนใหญ่หนึ่ง แค่กวาดตามองก็รู้ว่าเป็นห้องของแม่ ติดกันเป็นห้องนอนเล็กสองห้อง ห้องหนึ่งเห็นชัดว่าเป็นห้องเด็ก ซึ่งก็คงเคยเป็นห้องของกะทินั่นเอง อีกห้องเป็นห้องรับรองสำหรับแขก เพราะดูโล่งๆ กะทิเดาว่าคงต้องเคยใช้เป็นห้องของพยาบาลอย่างพี่อ้อยด้วย สุดท้ายมีบันไดเวียนทอดนำสู่ชั้นบน แต้น้าฎาดึงกะทอไว้ พลางส่ายหน้าและบอกว่า “เอาไว้ทีหลังดีกว่า”

中文详解：

佳媞缓缓推开了那扇橄榄绿的门。从上次妈妈还能亲自推开这扇门时算起，时间过去了多久呢？
光滑清洁的木地板和乳白色的墙面很相配，点缀着黄、绿、白色碎花的布面沙发坐上去很舒适，为整个房间增添了温馨的气息。一切看上去都很完美、相称，映射出故去主人的喜好和性格。
佳媞拿着那串钥匙逐一打开了公寓里的每一扇门，佳媞似乎是在打开那一扇扇代表过去的通往未知的门。有一间很大的卧室，只要大概地扫一眼就能知道那是妈妈的卧室，相邻的是两间小卧室。其中一件很明显是孩子的房间，那应该是佳媞曾经的卧室。另一间是客房，因为看上去有些空旷，佳媞猜想，那个房间曾经住的应该是一个像偶姐姐那样的医护人员。一架楼梯盘旋至上面一层，但帕舅舅拉住佳媞，一边摇头一边说：“那里还是留着之后看好一些。”

 点击查看更多此系列文章>>