某段岁月里曾特别困扰的疑惑，于另一段岁月里却变得幼稚。实际上人们需要的不是奥义，而是一次旅程。 现实与梦境，是于梦与醒之间彷徨之人的永恒之谜。而属于你的画卷，需你亲自着墨。
คำถามที่สำคัญมากในช่วงเวลาหนึ่ง กลับกลายเป็นเรื่องไร้สาระในอีกช่วงเวลา
某段岁月里曾特别困扰的疑惑，于另一段岁月里却变得幼稚。

แท้ที่สุดแล้วสิ่งที่เราต้องการไม่ใช่คัมภีร์ หากแต่เป็นการเดินทางนั่นเอง
实际上人们需要的不是奥义，而是一次旅程。

ภาพของเธอ เธอต้องเป็นคนวาดมันขึ้นมาด้วยตนเอง
属于你的画卷，需你亲自着墨。

อิสรเสรี คือการกางปีกออกโบยบินสู่ความฝัน และกางปีกโอบกอดความผิดหวังไปพร้อมๆ กัน
自由，是展开双翼飞向梦想的同时亦伸展双翼拥抱失望。

เราต่างกลับสู่อดิตมิได้ อนาคตไม่มีใครล่วงรู้มัน และปัจจุบันคือสิ่งที่เลือกเอง
往昔无法再现，未来无人知晓，而当下则为汝之所至。

ความจริงและความฝัน เป็นปริศนานิราคร์ของผู้ที่วนเวียนอยู่กับการนอนและตื่น
现实与梦境，是于梦与醒之间彷徨之人的永恒之谜。

บ่อยครั้ง ไฟฉายซ่อนอยู่ในความมืด เราแค่มองไม่เห็น
好些时候，明灯就在黑暗中，只是人们视而不见。

โลกนี้เต็มไปด้วยการเคลื่อนย้ายของสสารและความรู้สึก บางครั้ง เราได้ทำได้ดีที่สุดแค่ดีใจที่ได้เจอกัน
这世界充斥着现实与情感的流转，有时，我们终其能做的仅是为能相遇而欢喜。

การถูกเลือกเป็นเพียงชั่วคราว บางความสัมพันธ์เป็นเพียงความจำเป็น
被选择只是转瞬即逝的事，有的关系不过是一种需要。

แล้วเราจะได้พบเจอการพบเจออีกหน อย่าได้กังวลกับการลาจาก
我们会再次邂逅“遇见”，请勿为离别而忧愁。

ไม่มีรอยยิ้มและน้ำตาใด อยู้บนใบหน้าไปตลอด
没有永远挂在脸上的笑容和泪水。

การจากลาเป็นความโศกเศร้าของฝ่ายที่ลงราก ทว่าเป็นเรื่องปกติของฝ่ายที่เป็นนักเดินทาง
离别是留恋者的哀伤，行者的日常。

ชีวิตคือการพยายามตั้งมั่นอยู่บนความเปลี่ยนแปลง เพราะเป็นเช่นนี้ ชีวิตจึงเป็นเรื่องยาก
生活是于变幻中奋力站稳，正因为如此，活着便是不易。

ความตายมิได้อนุญาตให้ทุกคนมีเวลาเก็บกระเป๋า
死亡并不允许每个人都有时间打包行李。