为什么我们被爱，也不是因为我们多么出类拔萃，而是我们之间建立了独特的“驯养”关系，彼此的奉献和付出使对方独一无二，不可替代。狐狸还非常有诗意的说道，本来他对麦子没兴趣，因为他不吃面包。可小王子驯养他之后就不同了，他会喜欢风吹麦田的声音，因为麦子的颜色黄澄澄的，像小王子的头发。这真是爱屋及乌，及整个世界。凡是与所爱的人儿联系的上的东西，都能引起幸福的遐想。

狐狸又把话题拉回来：“我的生活很单调。我捕捉鸡，而人又捕捉我。
แต่สุนัขจิ้งก็ย้อนมายังความคิดเดิม:"ชีวิตของฉันแสนจะเบื่อหน่าย ฉันล่าไก่ มนุษย์ก็ตามล่าฉันอีกที

所有的鸡全都一样，所有的人也全都一样。因此，我感到有些厌烦了。
ไก่ทุกๆตัวก็เหมือนๆกันหมดและมนุษย์ทุกคนก็เหมือนกีนอีก ฉันออกจะเบื่อๆอยู่

但是，如果你要是驯服了我，我的生活就一定会是欢快的。
แต่ว่าถ้าเธอทำให้ฉันเชื่อง ชีวิตของฉันก็จะสดใสชึ้น

我会辨认出一种与众不同的脚步声。
ฉันจะเรียนรู้ฝีเท้าของเธอซึ่งผิดจากเสียงอื่นทั้งสิ้น

其他的脚步声会使我躲到地下去，而你的脚步声就会象音乐一样让我从洞里走出来。
เสียงฝีเท้าอื่นจะทำให้ฉันหลบหนีไปใต้ดิน แต่ฝีเท้าของเธอจะเรียกให้ฉันออกมาโพรงดิน เช่นเดียวกับเสียงดนตรี

再说，你看！你看到那边的麦田没有？我不吃面包，麦子对我来说，一点用也没有。
และดูนั่นสิ! เธอเห็นไหม ที่นั่น ทุ่งนาข้าวสาลี? ฉันไม่กินขนมปังหรอก ข้าวสาลีหามีประโยชน์ต่อฉันไม

我对麦田无动于衷。而这，真使人扫兴。但是，你有着金黄色的头发。
นาข้าวสาลีจึงมิได้ทำให้ฉันหวนระลึกถึงสิ่งใดเลย และนั่นก็เป็นสิ่งน่าเศร้า! เธอมีผมสีทอง

那么，一旦你驯服了我，这就会十分美妙。
ฉะนั้นถ้าเธอก่อความสัมพันธ์ระหว่างเราทั้งสอง ก็จะเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ยิ่ง

麦子，是金黄色的，它就会使我想起你。
ข้าวสาลีสีเหลืองอร่ามจะทำให้ฉันหวนระลึกถึงเธอ

而且，我甚至会喜欢那风吹麦浪的声音……”
ฉันเองชอบฟังเสียงลมพัดผ่านต้นข้าว..."

 点击查看更多此系列文章>>