大多数人所在的城市，年轻而忙碌，人们走路的时候总是匆忙得像上厕所一样。许多人都没有时间停下来，看看星空或者夕阳；没有时间等一朵花开花谢；没有时间问问路边低着头的小孩在想什么；没有时间写信；没有时间赤脚走路；没有时间练习用口水吹泡泡。 当我们忧伤的时候，是否也会像小王子一样看落日？

 

 

啊！小王子，就这样，我逐渐懂得了你那忧郁的生活。
เจ้าชายน้อยเอ๋ย!ในที่สุดฉันก็ค่อยๆเข้าใจชีวิตที่เศร้าสร้อยของเขา

过去相当长的时间里你唯一的乐趣就是观赏那夕阳西下的温柔晚景。
นานทีเดียวที่เพียงอาทิตย์ยามอัสดงเท่านั้นไว้ชมเป็นสิ่งเพลิดเพลินใจ

这个新的细节，是我在第四天早晨知道的。你当时对我说道：
ฉันเอียดใหม่นี้ในเช้าวันที่สี่เมื่อเขาเอ่ยบอกฉันว่า:

“我喜欢看日落。我们去看一回日落吧！”
"ฉันชอบตอนพระอาทิตย์ตกดินจังเลยไปดูพระอาทิตย์ตกกันเถอะ..."

“可是得等着..."
"แต่ต้องคอยหน่อยนะ..."

“等什么？”
"คอยอะไร?"

“等太阳落山。”
"คอยให้ดวงอาทิตย์ตกอย่างไรเล่า"

开始，你显得很惊奇的样子，随后你笑自己的糊涂。你对我说：
เขวมีทีท่าประหลาดใจในชั้นแรกและแล้วก็หัวเราะขันตัวเอง ก่อนจะกล่าวขึ้นว่า:

“我总以为是在我的家乡呢！”
"ฉันนึกว่าอยู่ที่บ้านฉันเองอยู่เรื่อย!"

确实，大家都知道，在美国是正午时分，在法国，正夕阳西下，
จริงทีเดียวถ้าที่สหรัฐฐฯเป็นเวลาเที่ยงวันเราทราบดีว่าดวงอาทิตย์ก็กำลังจะตกที่ฝรั่งเศส
　

只要在一分钟内赶到法国就可看到日落。
ถ้าเพียงแต่เราจะสามารถไปยังฝรั่งเศสได้ภายในนาทีเดียวเราก็จะได้เห็นอาทิตย์

可惜法国是那么的遥远。而在你那样的小行星上，你只要把你的椅子挪动几步就行了。
น่าเสียดายที่ฝั่งเศสอยู่ห่างไกลเกินไปแต่บนดาวดวงเล็กของเขา เขาเพียงแต่เลื่อนเก้าอี้ไปสองสามก้าวเท่านั้น

这样，你便可随时看到你想看的夕阳余辉……
เขาก็จะสามารถชมอาทิตย์อัสดงได้ตามประสงค์ทุกครั้งไป...

“一天，我看见过四十三次日落。”
ในวันหนึ่งๆฉันเห็นดวงอาทิตย์กตั้งสี่สิบสามครั้ง!"

过一会儿，你又说：
และอีครู่หนึ่งต่อมาเขาก็กล่าวเสริมว่า:

“你知道，当人们感到非常苦闷时，总是喜欢日落的。”
เธอรู้ไหม...ในยามแสนเศร้าคนเราชอบดูอาทิตย์อัสดง..."

“一天四十三次，你怎么会这么苦闷？”
ในวันที่เธอดูอาทิตย์อัสดงถึงสี่สิบสามครั้งเธอคงเศร้ามากสินะ?"

小王子没有回答。
แต่เจ้าชายน้อยมิได้ตอบแต่ย่างใด

 点击查看更多此系列文章>> 

 相关阅读

泰语阅读：拥抱的力量 

泰语版伊索寓言：爱说教的大人